Individuen en groepsdieren

Beste Jaap,

 

Scherpe observatie. Ben het met je eens.

Maar lastig dilemma voor zo’n regering, want het moet ook gewoon echt minder. Je zult maar regeren. Je doet het nooit goed.

 

Zou het zitten in het feit dat Rutte met zijn liberale opvattingen te veel uitgaat van de kracht van het individu, maar geconfronteerd wordt met het groepsgedrag van de maatschappij? In zijn beeld hebben burgers vrije keuzes op een vrije markt. Dus als je die burgers stimuleert, stimuleer je de markt. En dan regelt de markt wel weer dat het goed komt.

Maar die markt is niet zo vrij als hij denkt, individuen zijn geen rationele spelers in een vrij veld, en gedrag van de overheid is iets waar je als burger rekening mee houdt. We zijn groepsdieren die reageren op signalen uit de omgeving en elkaar daarin ook beïnvloeden.

 

Maar zou het ook kunnen dat we ook wel heel extreem reageren? Dat we zo pessimistisch en angstig zijn omdat we het zo goed hebben? Als je veel hebt, is het niet fijn om iets kwijt te raken. Wennen aan minder is altijd moeilijker dan aan meer. We hebben het zo goed, dat we verstarren bij het idee dat het minder wordt? En ook inderdaad (nog) niet het vermogen hebben om echt de tering naar de nering te zetten en dus verstarren?

 

Groet, Leike