Passie …?

20 april 2014

Beste Jaap,

Hebben we de passiespelen in het kader van Pasen net gehad, wil ik het toch nog even hebben over ons favoriete allergiewoord: passie. Deze week waren er op de radio twee prachtige voorbeelden van hoe ingewikkeld de combinatie van passie en werk eigenlijk is.

Toine Manders, een Europese politicus die vertrekt bij de VVD, stelt zich beschikbaar voor een ouderenpartij. Het werd niet helemaal duidelijk of het nou opportunisme was, of dat hij zich echt niet meer kon vinden in de standpunten van de VVD. Dus stelde de interviewer de vraag of het eigenlijk geen ‘overlopen’ was, wat hij deed. Daarop bepleitte Manders dat hij zo’n passie had voor het politieke vak, dat een zetel aanvaarden in een andere partij heel logisch was.

Geen passie voor politieke stand- en uitgangspunten dus, maar voor een functie. Een bijzondere verschuiving. In de politiek wordt passie toch het meest gekoppeld aan de inhoudelijke en politieke standpunten waar je je meer verbindt. Maar deze man verbond het met de functie van volksvertegenwoordiger. Opportunisme, of echte passie?

Wat verderop in de week hoorde ik Johan Derksen. Hij gaat een muziekprogramma presenteren. Muziek was zijn echte passie. Presentator verwonderd natuurlijk, want hij was toch van voetbal? Dat was toch zijn passie? Daar was hij elke dag mee bezig en daar wist hij alles van! Maar voor Derksen zat dat anders. Van voetbal wist hij namelijk al zoveel dat het gewoon werk was, en dat was geen passie. Of nou ja, voetbal was wel een heel leuk spelletje, maar dat wist hij nou wel, dat deed hij elke dag.

Ingewikkeld ding, dat passie. Het is dus belangrijk voor je werk, het is een functie-vereiste aan het worden en in je loopbaan moet je gaan voor je passie. Maar Je kunt passie ook gebruiken als verklaring voor een loopbaanstap. En als je je passie hebt gevonden … dan wordt het weer gewoon werk …

Groet, Leike